به گزارش رویداد غرب؛الهام یوسفی نژاد:دَرّه‌شهر یکی از شهرهای غربی ایران و کوهپایه کبیرکوه از سلسله جبال زاگرس و مرکز شهرستان دره‌شهر است. این شهر در ساحل جنوبی رود سیمره و درجنوب شرقی حوزه جغرافیایی استان ایلام واقع شده‌است. دره شهر از شرق به استانهای لرستان و خوزستان واز غرب به شهرستان ایلام محدود است. مردمان این شهر به‌طور عمده با زبان‌ها و گویش‌های لکی و لری وبخش قلیلی از ساکنان با زبانهای عربی و کردی تکلم می‌کنند.
این شهر درحال حاضر به لحاظ زمین‌شناسی یکی بزرگترین ژئوپارک دنیا محسوب می‌شود و همچنین بزرگترین شهر تاریخی غرب کشوردر این منطقه واقع شده‌است. دره شهر دومین شهر بزرگ استان ایلام بعد از شهر ایلام (به لحاظ گستره شهری) می‌باشد.این شهر به شهر قلعه‌های ایران نیز شهرت دارد.
پارک تفریحی سراب
پارک تفریحی سراببا مساحت ۵ هکتار، یکی از جاذبه‌های شهرستان دره شهر می‌باشد که در کیلومتر ۵ جاده دره شهر- آبدانان قرار دارد. این پارک دارای فضای سبز مناسب و دریاچه‌ای زیبا بوده و از کلیه امکانات لازم برای پذیرایی از مراجعه‌کنندگان برخوردار است. در داخل این پارک چشمه آبی گوارا و شیرین وجود دارد که از دل کبیرکوه بیرون می‌آید. پارک تفریحی سراب دره شهر همچون نگینی سبز در دامنه کبیرکوه خودنمایی می‌کند.
تنگ بهرام چوبین
تنگ بهرام چوبینیکی از پدیده‌های زیبای شهرستان دره شهر می‌باشد که در ۸ کیلومتری مسیر دره شهر- پلدختر، در دل یکی از دره‌های باریک کبیرکوه قرار دارد. مورخان این مکان را شکارگاه ییلاقی و بنا به روایاتی، مخفیگاه یکی از سرداران معروف ایرانی به نام بهرام چوبین می‌دانند. وجود دیوارهای ساروجی و محکم این منطقه و وجود برج‌های متعدد دیده‌بانی، احتمال مخفیگاه بودن این مکان را بیشتر تأیید می‌کند تا شکارگاه بودن آن را.
در این مکان آثار تاریخی ارزشمندی از جمله قلعه‌های بزرگ، چهار آب انبار حجاری شده، پلکان سنگی و دیوارکشی ارتفاعات ورودی تنگ وجود دارند که متأسفانه به دلیل عدم توجه کافی در حال ویرانی می‌باشند.
آبشار مار بره
آبشار مار برهدر ۲۰ کیلومتری جاده دره شهر به سمت پلدختر و در میان دو روستای اَرَمو و کل سفید واقع شده است. این آبشار زیبا در میان درختان بلند محصور شده و در تمام طول سال به ویژه فصل بهار دارای آب فراوان و گوارایی است.
آبشار دربند
آبشار دربند در فاصله ۳۸ کیلومتری غرب دره شهر واقع شده است. مسیر فرعی دسترسی به آن از جاده دره شهر به ایلام و از نزدیکی شهر کوچک بدره جدا می‌شود که ۴ کیلومتر طول دارد و در کنار آن لوله‌های انتقال آب از تصفیه‌خانه دربند جهت استفاده شرب اهالی منطقه کشیده شده است. دره زیبای دربند از طبیعتی غنی و بکر و حیات وحشی متنوع برخوردار است.
تپه کوزه گران
تپه یا تل کوزه گراندر حدود ۵/۵ کیلومتری تپه تیخان ( تیغن ) واقع شده و قدیمی تر و بزرگتر از تپه تیخان است. قدمت این تپه به اواخر هزاره سوم پیش از میلاد می رسد ، ولی طبقه اول این تپه به دوره ساسانی مربوط است . سفالهای رنگین و منقوشی از طبقه زیرین تپه بدست آمده است . نقش سفال ها ، بیشتر از نوع پرندگان و بز کوهی است .
قسمتی از طبقات پایین این تپه به گورستانی اختصاص داشته است که چند نوع گور در آن باقی مانده است . در بعضی از گورها استخوانهای مردگان را در کوزه ها ریخته و در مکانهای سفید کاری شده دفن کرده اند . در گورهای دیگر اسکلت هایی در یک قبر مشاهده شده که در کنار آنها ، تنورهای بسیار و خاکستر زیاد نیز وجود دارد . قبرهای سر تپه طبق آثار مکشوفه (کوزه های شکسته و گورهای موجود ) به دوره زرتشت تعلق دارند . گفته می شود احتمال دارد این محل یک کارگاه کوزه گری بوده و به همین دلیل به کوزه گران معروف شده است.
بقعه بابا سیف الدین محمد
بقعه بابا سیف الدین محمددر ۱۷ کیلومتری شمال شرقی دره شهر در دهستان اَرَمو در دامنه تپه‌ای به نام چهارطاق قرار دارد. گفته می‌شود بابا (حضرت) سیف‌الدین محمد فرزند ابراهیم فرزند امام موسی کاظم (ع) است. در اطراف این آرامگاه درختان چند صد ساله تاریخی وجود دارد.
تنگه رازیانه
تنگه رازیانهدر استان ایلام ،یکی از مناطق ژئوتوریسم استان بوده و طبیعت بی نظیری دارد. این اثر طبیعی در لیست ثبت آثار ملی طبیعی ایران قرار دارد. این تنگه درهٔ باریک و ژرفی است که در منطقه‌ای سرسبز واقع شده‌است. در درون این تنگه نیز رودی روان است.محل این تنگه در ۵۰ کیلومتری جاده ایلام – دره شهر است. ۷۵ هکتار از اراضی تنگه رازیانه در سال ۱۳۸۸ خورشیدی به عنوان اثر طبیعی-ملی معرفی شد و در همان سال این اثر در فهرست آثار طبیعی ملی ایران قرار گرفت. این ثبت آن را در طبقه دوم سازمان بین‌المللی IUCN قرار داده‌است.
قلعه هزار درب
قلعه هزار درب در شرق شهرستان دره شهر در استان ایلام قرار دارد قدمت این قلعه به دوره ساسانی می رسد. نمای اصلی این اثر، طاق های هلالی شکل می باشد و با توجه به ساختار معماری، اثر احتمالاً قلعه یا پادگان نظامی بوده است. مصالح به کار رفته در ساخت این قلعه شامل سنگ های تراشیده و قلوه سنگ هایی است که از گچ پخته به عنوان ملات استفاده شده است. پلان اصلی این قلعه مستطیل شکل و راهروهایی طولانی در چهار جهت قرار گرفته و به وسیله درگاه هایی به اتاق های داخل مرتبط می شود.
انتهای پیام/